Gelirler giderleri solladı , hatta virajda makas ta atıyor. Pek çoğumuz takla ata ata yarı yaralı halde yaşamaya çalışıyor, yaşamaksa eğer bunun adı.
Her şeyin tek sahibinin olduğunu unuttuğumuz günlerdeyiz. Yer yüzünün ve tüm alemin tek sahibi olan, yüce yaratıcıyı unutup dünya malına tapmak nedendir bilinmez. Toplumun büyük çoğunluğu nefsinin ve paranın kölesi olmuş durumda.
Belki de şartlar bizi bu duruma getirdi kim bilir? Piyasadaki bu belirsizlik göz bebeklerimizi örümcek ağı gibi sarıp sarmalamış ve pek çoğumuz dışarı göremiyoruz.
Kimse kimseyi acımıyor, vicdan rafa kaldırılmış sanki. Kimimiz evsiz, kimimiz barksız, kimimiz de beş parasız.
Oysaki; Hiç birimiz bu dünyada kalıcı değiliz. Evin sahibi başka, aslında bizler sadece misafiriz.
Tutturmuşlar bir piyasa böyle piyasanın altında kalıyor kiralar.
Peki bu piyasaya dur diyecek güç yok mu? Piyasa diye diye insan olduğumuzu unuttuk ve tüm değerlerimizi kaybettik.
Evet bir ev sahibi olmak kolay değil, bunun için nelerden fedakarlık ediyor insanlar.
Hele oturduğun evden başka bir tane daha evin varsa değmeyin keyfine. Serüven dolu bir hayat sizi bekliyor demektir.
Kiracı zamanında ödeme yapacak mı ? Evi temiz kullanacak mı?
Falan filan bir sürü entrikalı işler.
Eğer kiracıysan da ev sahibi kirayı ne zaman artıracak, ara zam isteyecek mi?
Kira artırım zamanı geldiğinde yürekler ağzınızda ha çıktı ha çıkacak.
Günümüz şartlarında tefe tüfe üzerinden hesaplanan kira bedeline uyan bir ev sahibi kalmadı. Her şey ateş pahası eline attığın her ihtiyaç bir kor gibi yakıp kavuruyor.
Kiracıda haklı ev sahibi de.
Vicdanlar rafa kaldırıldı uzun bir süre de rafta tozlanacak gibi duruyor.
