TÜRKƏM
Göydən gətirmişəm qaranı, ağı,
Sənə mən tanıtdım təpəni, dağı.
Bu yerin adamı deyiləm axı,
Tanrının yanından gələn Türkəm mən.
Bir ötən günləri sal yadına gəl,
Qara ləkə demə xal adına gəl.
Doşabı sırıma bal adına gəl,
Ağzının dadını bilən Türkəm mən.
Qulaq as, ay məni izləyən, pusan,
Mən bax elə buyam, sən elə osan.
Dərdi balası tək bağrına basan,
Eşqi-məhəbbəti şülən Türkəm mən.
Ölümü qalan da, ölən də bilir,
Gedişi gedən də, gələn də bilir.
Tanıyan tanıyır, bilən də bilir,
Bu yeri, bu göyü bölən Türkəm mən.
Fırlanır başımda min-min necələr,
Niyə şər güc gələr, Tanrı gec elər?!
Günəşlə qol-boyun yatıb gecələr,
Səhərlər günəşlə gülən Türkəm mən.
İslam SADIQ
Türkçe:
Ben türküm
Gökyüzünden siyah ve beyaz getirdim,
Seni tepe ve dağla tanıştırdım.
ben bu yerden değilim
Ben Allah'tan bir Türk'üm.
Geçmiş günleri hatırla
Buna siyah nokta demeyin.
Bal adına yatağıma gel,
Ağzının tadını bilen bir Türküm.
Dinle, beni takip eden ay, öp,
Ben buyum, sen de busun.
Belanın çocuğu tek başına koynuna bastırılır,
Ben aşkı seven bir Türküm.
Ölümü hem yaşayanlar bilir, hem de ölenler.
Gidişini de gelişini de biliyor.
Bilenler biliyor, bilenler de biliyor
Burayı, bu göğü bölen Türk benim.
Başım bin bir türlü dönüyor,
Kötü güç neden geliyor, Tanrı geç mi kalıyor?!
Geceleri güneşle kol kola uyumak,
Ben sabahları güneşle gülen bir Türküm.
İslam SADIQ
